Ik ga verder met het tweede en tevens laatste deel van deze Vierdaagse.
Ik heb alleen de eerste dag mijn camera meegenomen.
Door de hitte kregen we vaak onverwachts een plens water over ons heen,
wat overigens heerlijk was, maar ik wilde mijn camera er niet meer aan blootstellen.
Het laatste deel dus….om een indruk te krijgen wat je als wandelaar zoal tegenkomt onderweg.
Allereerst deze met Gladiolen versierde bomen in Nijmegen.
De scanners staan klaar voor de start.
Oeps!!!!….heb ik wel de goede schoenen aan????
Nog even een laatste interview.
Daar gaan we dan, aangemoedigd door de studenten langs de kant.
Zodra ze me zien, wordt het liedje:”Zij heeft een camera, zij heeft een camera….” ingezet 🙂
*
Sommigen gaan wel héél snel van start.
En dat op de vroege morgen 🙂
Deze soldaten zorgen op hun eigen manier, dat ze niets te kort komen.
Zien ze er niet fantastisch uit, deze Zwitserse dames???
*
Elke dag zat ze wel ergens op de route om haar Hans een kusje te brengen.
Prachtig uitgedoste toeschouwers langs de kant.
Een hart, gemaakt van schoenen. Wat zijn de mensen toch creatief, hè ?
Deze wandelaars hadden het heel goed voor elkaar.
Ook nog even een windwijzer gescoord 🙂
Deze jongelui bekijken de stoet op niveau!
Een leuke weerspiegeling…..
*
*
Rara, wie is dit. Aan z’n schoenen is hij wel te herkennen.
Het camerateam had er wel schik in, dat ze hem zover gekregen hadden, dat hij in de poppenkast kroop.
Willibrord Frequin is ineens weer een bekende Nederlander door aan de Vierdaagse mee te doen.
Deze dames hadden het geluk, dat de finish-tijd was opgerekt naar 17.30 uur i.v.m. opstoppingen onderweg.
Ze konden nog binnen de tijd finishen.
Ook deze man had nog 10 minuutjes.
Dit was het dan weer. Ik heb ervan genoten en ga nu genieten van een welverdiende rust. Tot ziens!!